24/25 Lbf3: PV Gouda 3 uit

Revival

Vol goede moed reden wij zaterdagmorgen met Frans Snaar achter het stuur in druilerig weer richting Gouda. Het besef dat we na de grote deceptie van vorige week moesten aantreden tegen de nummer 1 van onze afdeling maakte dat we toch enigszins angstig tegen deze match opzagen. Frans Dames hield de stemming erin door de hoop uit te spreken dat we al heel tevreden zouden zijn als we met 1 punt uit Gouda huiswaarts zouden rijden.

De sfeer bij PV Gouda was als vanouds. Er werden handen geschud en na een heerlijke bak koffie begonnen we aan de klus. Frans Snaar en ondergetekende traden aan tegen “de Indiaan” (Joao) en een jonge Belg (Björn). Al snel bleek dat die knaap met gerichte schoten onze goed geplaatste ballen over de achterlijn deed belanden. Toch konden we, mede door de mindere vorm waarin “de Indiaan” verkeerde, aardig bijblijven. Tot 8-8 ging de strijd gelijk op. Maar daarna stortte het bouwwerk in en verloren we met 13-8. We hadden al gezien dat naast ons Koos en Frans van der Kraan al snel op grote achterstand waren komen te staan. Ze kwamen nog wel terug, maar verloren uiteindelijk met 13-7. Gelukkig hielden Ruud en Leo het hoofd koel tegen Bert en zijn maat Aart en trokken met goed spel de overwinning naar zich toe. Met een stand van 2-1 begonnen we na de koffie aan de tripletten.

Binnen de kortste keren eisten Leo, Ruud en Frans van der Kraan met gedegen spel de overwinning op. Met 3-13 bonden zij Bert en zijn maatjes aan de zegekar. Hans, Koos en Frans Dames gingen na een korte achterstand voortvarend van start en stonden op een bepaald moment met 7-9 voor. Ondertussen werd ik nog gekapitteld door de toch wel enigszins partijdige scheidsrechter. Dreigend kwam hij naar me toe en met een verbeten trek op zijn gezicht maakte hij me duidelijk dat hij mijn veeggedrag niet meer wilde zien. De eerste bal die ik daarna gooide was absoluut prut. De slechte mène, die hierop volgde bracht de ommekeer en doordat de Portugees (Joao) zijn techniek weer hervond en de enige dame bij de tegenstander ook bleek te kunnen schieten gingen we met 13-9 de bietenbak in. Er was met een achterstand van 3-2 nog van alles mogelijk.

Ik mocht achter glas de laatste partijen bekijken en had er vrede mee dat ik even niet werd opgesteld. Ik zag Koos en Frans Dames, ondanks goed plaatsen van Frans met 13-9 ten onder gaan. Maar bij de andere twee partijen stonden onze mensen al snel op voorsprong. Frans Snaar had nog niet helemaal de grip op het schieten, maar Frans van der Kraan maakte veel goed door uitermate efficiënt te plaatsen. Ze wonnen uiteindelijk met 9-13. Alles kwam aan op de laatste partij van Ruud en Leo. Een schitterende partij van beide kanten. Hun tegenstanders plaatsten geweldig en Jan schoot de goed geplaatste ballen van Ruud met gemak over de achterlijn. Maar door gedurfd schieten van Leo, zeker in één van de laatste mènes trokken zij toch aan het langste eind en sloten af met 7-13. Daarmee had Frans Dames zijn gehoopte punt en met 4-4 in de pocket gingen we aan het bier. De met enige regelmaat voorbij komende bitterballen maakten deze middag tot een klein feestje. En tevreden reden we terug naar Leiden en Lisse.