Tridotet toernooi
Na wat we eigenlijk best wel een lekkere lentedag konden noemen, het was tenslotte zonnig en wel een graad of vijftien, was het in de avond de beurt aan het jaarlijkse Tridotet-toernooi. Het is een toernooi met teams van zes personen die allemaal een tête-a-tête, doubletten en tripletten wedstrijd spelen. Per partij is één punt te verdienen en het team met de meeste punten mag zich winnaar noemen. As simple as that….
Bij de entree van de kantine ontvingen de deelnemers een koffie- en consumptiebon, dat is lekker binnenkomen en de koffiebon werd door menigeen direct verzilverd. Elk team zocht een eigen tafel op, waar op een A4-tje het spelschema stond uitgeschreven. Van te voren wist eenieder dus welke tegenstander(s) men zou treffen. Elk team had zich een naam verschaft, zo van “6 tinten grijs”, Laatbloeiers”, “De Vroege Vogels”, Het College” en “Les faucons fleuries”
Marianne bestierde de bar en andere dingen en Andre had de regie over het toernooi strak in de hand. Dat is hem wel toevertrouwd. Dus hoorden we om iets voor half acht een fluitje en daarna legde Andre het spel voor alle zekerheid nogmaals uit. Tegenstanders mochten eerst tossen, de winnaar kon bij Andre een blokje kiezen voor de gewenste baan en daarna was het spelen maar.
De eerste ronde speelden we tripletten partijen. Doorgaans zijn dat de partijen die het meeste tijd in beslag nemen, doch ditmaal liep het overwegend vlotjes. Zelfs een 13-0 partij prijkte op het uitslagenschema. Na afloop eerst nog maar een bakkie troost, Marianne schonk het met plezier in.
En dan jezelf oppeppen voor de doubletten ronde. Omdat slechts vijf teams zich hadden opgegeven hield Andre één doubletten partij met maar één team over. Een stilstaand nummer dus. Die eer viel Alie en mij te beurt. Niet erg, Alie hielp Marianne in de keuken en ik had mooi de tijd om wat foto’s te schieten.
Ronde drie betrof de tête-à-tête wedstrijden. Dat loopt meestal het vlotst, maar er waren wat spelers aan elkaar gewaagd waardoor het spel wat meer tijd in beslag nam. Uiteindelijk hoefde Andre nergens in te grijpen om een partij af te breken.
Na afloop was het bijzonder gezellig, Marianne had lekkere hapjes gemaakt, Andre liet de teams niet lang in spanning en de spelers vermaakten zich wel met sterke verhalen vergezeld van een natje in de hand.
Andre had al een brede glimlach op z’n gezicht, er waren twee teams met zeven wedstrijdpunten. En dat, zo had Andre al aangekondigd, leidde tot een mini-barrage. Elke speler mocht één bal spelen (zes in totaal dus, per team) en het team dat het eerste twee punten had mocht zich winnaar noemen. Dus terug naar de hal, boule pakken en spelen. De barrage werd gespeeld tussen “Les faucons fleuries” en “Laatbloeiers”, waarbij gezien de samenstelling van de teams de eerste toch wel licht favoriet was. Maar de psychologische en emotionele oorlogsvoering van “Laatbloeiers” bleek een geducht anti-wapen. De spelers van de andere teams waren komen kijken om deze onverwachte eindstrijd te aanschouwen. Aanmoedigingen werden geuit aan beide teams.
Na de eerste mène stond het 1-0 voor “Laatbloeiers”, een punt te weinig voor de overwinning. In mène twee startte Alie met een boule zo’n 30 centimeter van het but. Vier boules van “Les faucons fleuries” verbeterden deze niet, de vijfde wel. Gerard schoot mis, Frans raakte het but zodanig dat het via andere boules naast de boule van Alie caramboleerde. De laatste boules van “Les faucons fleuries” kwamen niet op punt en dus waren “Laatbloeiers” de winnaars van dit leuke toernooi.
Andre overhandigde captain Ina de bijbehorende bokaal, ze was er mee in haar nopjes. En zo kwam een eind aan het Tridotet toernooi. Het was tot laat gezellig, waarna we door de lichte regen huiswaarts keerden.
De uitslag
|
